
Na wigilijnym stole ustawiamy krzyż i świecę (np. Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom). Kładziemy Pismo Święte oraz opłatki. Tradycja zachęca, aby zostawić jedno miejsce wolne. Symbolizuje ono pamięć o osobach samotnych, bezdomnych, naszych bliskich zmarłych lub tych, z którymi z różnych powodów nie możemy być w wigilijny wieczór. Najważniejszym momentem wigilijnego wieczoru jest odczytanie Ewangelii o Bożym Narodzeniu, która przypomina nam o tym, że Pan Bóg przychodzi, by zamieszkać także w naszej rodzinie.
Prowadzący zapala świecę ze słowami: Światło Chrystusa.
Wszyscy: Bogu niech będą dzięki.
Prowadzący: W Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Wszyscy: Amen.
Ktoś z domowników odczytuje fragment Ewangelii o narodzeniu Pana Jezusa (Łk 2,1–14).
Z EWANGELII WEDŁUG ŚW. ŁUKASZA:
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie». I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami:
«Chwała Bogu na wysokościach,
a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania».
Prowadzący: Usłyszeliśmy Dobrą Nowinę o tym, że Bóg przyszedł na świat. Przychodzi także do nas. Pomódlmy się do Nowonarodzonego, prosząc Go o potrzebne łaski dla naszej rodziny, dla naszych bliskich i dla świata.
Panie Boże, udziel naszej rodzinie oraz przyjaciołom i znajomym daru miłości, zgody i pokoju. Niech świętowanie pamiątki narodzenie Twojego Syna napełni nas radością i nadzieją. Ciebie prosimy…
Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.
Panie Boże, pociesz i umocnij Dobrą Nowiną ogłoszoną w noc Bożego Narodzenia ludzi opuszczonych, samotnych, chorych, ubogich. Ciebie prosimy…
Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.
Panie Boże, ześlij pokój ludziom żyjącym na terenach ogarniętych wojną i przemocą, zwłaszcza na Ukrainie i w krajach Bliskiego Wschodu – w Syrii, Iraku, Egipcie, Libanie. Umocnij prześladowanych i zabijanych za wiarę chrześcijan. Ciebie prosimy…
Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.
Panie Boże, obdarz życiem wiecznym naszych bliskich zmarłych (można wymienić imiona). Ciebie prosimy…
Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.
Panie Boże, pobłogosław nas i te opłatki, którymi podzielimy się na znak miłości i przebaczenia. Ciebie prosimy…
Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.
Wszyscy odmawiają: Ojcze nasz…
Następuje Łamanie się opłatkiem i składanie sobie życzeń.
Zasiadając do wigilijnego stołu, pomódlmy się: Pobłogosław, Panie Boże, nas, ten posiłek i tych, którzy go przygotowali. Naucz nas dzielić się chlebem i radością ze wszystkimi. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Po wieczerzy wigilijnej jest najlepszy czas na wspólne śpiewanie kolęd.